W zakresie polerowania lakierów poliuretanowych przede wszystkim należy mieć świadomość, że jest to proces wieloetapowy (wieloprzejściowy), który może być wykonywany ręcznie lub maszynowo.
Wspomniana ieloetapowość oraz fakt pracy na bardzo cienkiej, zewnętrznej powłoce o grubości pojedynczych dziesiątków mikronów powoduje zwiększenie ryzyka jej uszkodzenia (np. przecięcia).
Podstawowym pytaniem staje się zatem kolokwialne: jak dojść do celu? Bardziej profesjonalnie brzmi ono: jak poprawnie wykonać polerowanie, stosując materiały ścierne nasypowe i materiały ścierne w zawiesinie? - takie bowiem materiałów należy w przypadku polerowania lakierów poliuretanowych używać.
Należy przestrzegać zachowania bezwzględnej czystości powierzchni roboczej, odzieży, pomieszczenia, narzędzi i przyborów w tym wody jeżeli szlifujemy na mokro. Bez spełnienia tych warunków, praca z cienkimi warstwami lakieru może okazać się problematyczna, a z pewnością będzie utrudniona.
Podczas prac w zakresie polerowania należy uwzględnić stopniowanie papieru ściernego lub folii od ekstremalnie Q P1200 do Q P2500 pamiętając o zasadzie, mówiącej, że im drobniej i dokładniej szlifujemy tym krócej pracujemy z pastą. Papier ścierny będzie zawsze szlifował na płasko usuwając wtrącenia i zmniejszając fakturę powierzchni. Szlifowanie ręcznie na mokro (przy użyciu np. APP M991 umożliwia pracę na powierzchni świeżych lakierów - szlichta jest wypłukiwana wodą i nie bryli się w przestrzeniach pomiędzy ziarnami. Szlifowanie maszynowe folią ścierną wyposażoną w bardzo dobre zabezpieczenia przeciw szlichceniowe szlifierkami o skoku od 2,5 do 3 mm (np. NTools RS 15025 wyłącznie na powierzchni dobrze utwardzonych lakierów. Pamiętajmy o tym, iżp odczas szlifowania na mokro uzyskaną powierzchnię widzimy dopiero po jej osuszeniu np. ściągaczką do wody, natomiast podczas szlifowania na sucho powierzchnię widzimy w czasie rzeczywistym.
Zalecamy stosowanie elastycznych materiałów ściernych układających się do szlifowanej powierzchni, takich jak gąbki czy włókniny o bardzo drobnym nasypie np. 3000, 4000 czy 6000 spowoduje wygładzenie krawędzi rys po papierze ściernym oraz doprowadzenie powierzchni prawie do pół połysku z jednoczesną niezauważalną zmianą jej faktury. To wszystko powoduje znaczące skrócenie czasu pracy z pastami do polerowania oraz gwałtowne zmniejszenie kosztów.
Z punktu widzenia technologicznego, pasta polerska to mieszanina ścierniwa oraz mieszaniny wosków, rozpuszczalników (np. woda), olei i dodatków tworzących zawiesinę. Przed użyciem wymaga ona dobrego wymieszania dla uzyskania jednorodnej konsystencji (równomiernego rozkładu składników w całej objętości). Pasty posiadają ziarno ścierne różnej wielkości i różnego typu, było to już opisywane w materiałach ściernych i tak w przypadku papieru ściernego można dokonać klasyfikacji opartą na stopniowaniu:
Kontrolę skuteczności polerowania oraz jakości uzyskanej powierzchni i jej połysku możemy dokonać wyłącznie po całkowitym usunięciu naniesionych wosków za pomocą alkoholu lub zmywaczy np. APP Finish Test Spray.
Jeżeli ocena naprawianej powierzchni jest zadowalająca, przystępujemy do ostaniego etapu prac: zabezpieczenia tę powierchnię woskiem twardym APP Q803 lub powłokami nano np. APP Nano Guard Car Body.